περρίττωμα

το, ΝΜΑ, και περίσσωμα ΜΑ

1. ουσία που πλεονάζει και αποβάλλεται ύστερα από μια εργασία ή από λειτουργία τού οργανισμού ως άχρηστη ύλη και ιδίως τα κόπρανα

2. μτφ. άνθρωπος ευτελής, τιποτένιος, κατακάθι.

[ΕΤΥΜΟΛ. < περισσός / περιττός + κατάλ. -ωμα].